Deze periode wordt er door twee Kamper bedrijven hard gewerkt aan het hele complex van de Vischrookerij. Al het buitenschilderwerk en nieuwe boeidelen zorgen zo weer voor een mooie aanblik. Het complex is een samenhangend gebouw met oa. de oude haringinleggerij , de dubbele woning ” Molenzigt” uit 1886 en natuurlijk de rookhokken uit 1881. Om dat helder te krijgen liet de Stichting tot Behoud Vischrookerij al jaren geleden een onderzoek instellen door Ronald Stenvert van het bureau voor Bouwhistorie en Architectectuurgeschiedenis ( BBA) in Utrecht.
Een bureau waar de gemeente Kampen ook wel vaker mee in zee gegaan is. Volgens BBA ontsnapte de Vischrookerij ten onrechte aan de aandacht van het Monumenten Inventarisatie Project waarbij de architectuur uit de periode 1850-1940 op een inventarislijst moest komen. De meeste aandacht ging uit naar de ” grote architectuur”, zoals kerken en andere grote gebouwen. Minder naar het industriële erfgoed, of in dit geval ambachtelijke nijverheid , zoals de Vischrookerij. Het visroken zelf valt onder het immateriële erfgoed, waar de laatste tijd steeds meer aandacht voor komt. BBA geeft de stichting ook wat meer toeristische aanbevelingen. Want wat is mooier dan een combinatie met de bloeiende aandacht voor Brunnepe en de traditionele visserij en verwerking van de vis.
Samen met de Kamper Botterstichting kunnen er historische visserijdemonstraties gegeven worden en de gevangen vis op ambachtelijke wijze gerookt worden in de rookhokken van de Vischrookerij. De Gemeente Kampen heeft nog eigen viswater ( bv de IJsseldelta) en dat is uniek in Nederland . Nergens in Nederland is het complete verhaal van Brunnepe, de Schokkers, de zeilende visserij en de verwerking van de vis op een plek te zien. De Stichting is dan ook van plan om de rookhokken te restaureren, de in de haringinleggerij het Schokkerverhaal en de Kamper visserij te laten zien. En de dubbele woning wordt het Brunneper Buurtmuseum met het complete Brunneper archief. Plannen genoeg .
